Vandaag is het Werelddierendag in de menselijke, ingezoomde realiteit, maar uitgezoomd is het voor mij elke dag Dierendag. Waarom?
Ode aan de luitjes van het goede leven
Ten eerste omdat ik samenleef met twee hele lieve (maar soms ook stoute) niet-menselijke dieren die in hun prachtige levensvorm van een hond het leven gewoon ‘leven’. Het is wat het is, en daar maken we het beste van, lijkt hun credo wel te zijn. En ze hebben gelijk en daar leer ik iedere dag nog van. Dankjewel, Sira en Skippie:).
De mens is… ook een dier
Ten tweede is het voor mij iedere dag Dierendag, omdat jij en ik (uitgezoomd) ook gewoon dieren zijn; of nog meer uitgezoomd: aardebewoners.
Geldt Dierendag trouwens ook voor dieren die niet aaibaar en zichtbaar zijn voor het oog van de mens, zoals vlooien, luizen, teken en bacteriën, om zomaar een aantal niet-meteen zichtbare (maar wel aanwezige) soorten te noemen? En wie bepaalt dat eigenlijk? En waar trek je de grens?
De term ‘Dierendag’ is een typisch voorbeeld van de beperkte (en niet-consequente, dus eigenlijk ook niet echt betrouwbare) menselijke realiteit binnen de duale wereld van vorm; dit hoort hier wel bij en dat niet, maar volgend jaar kunnen de definities en dus de betekenis van een bepaald woord totaal anders zijn, dus let vooral goed op welke collectieve betekenis aan iets wordt gegeven, in plaats van Zelf betekenis te geven aan het Leven.
Zelfonderzoek naar het dier dat je ‘bent’
Tot slot: neem van mij niets aan en ga vooral zelf op onderzoek uit naar wat Dierendag voor jou betekent. Doet het wat met je of laat het je koud? En waarom dan precies? Is zo’n speciale dag volgens jou nodig of houdt het juist de verschillen tussen het menselijke (verknipte) dier en de rest van de (pure) dieren in stand?
Met een uitgezoomde blik vanuit het onpersoonlijke leven naar de menselijke, gefragmenteerde, ingezoomde realiteit snap ik er helemaal niets van; maar ja, ik ben dan ook een emotionele, onlogische, wereldvreemde veganist :).
Carpe diem!
Priscilla's blog 